Palmrum is zo gek nog niet!
Blijf op de hoogte en volg Jamie
26 Maart 2014 | Suriname, Paramaribo
De afgelopen dagen is er niet veel anders gebeurd dan onze normale routine. We zijn naar stage geweest, we hebben aan ons plan van aanpak gewerkt en Inneke en Eric van school uit Nederland zijn nog langs geweest. Op de vrijdag 21 maart zijn we met de hele groep uiteten geweest bij de Warong. Ik had gado gado besteld. Ik zag het al helemaal voor me: groente, ei, kroepoek, pindasaus en rijst. Precies zoals mama het altijd maakt. Ik kon niet wachten! Maar natuurlijk was het iets anders dan ik dacht. Ik had (heeeeel veel) groente, ei, kroepoek en pindasaus. De pindsaus was heeerlijk! Ook vond ik het leuk om het sausje met pepers te proeven. Ik nam dus een beetje op mijn vinger en dipte het op het puntje van mijn tong. Ik had het gevoel alsof ik in de fik stond. Gelukkig zat Eric met een bord rijst naast me en kon op mijn mond op die manier afkoelen. Uiteindelijk heb ik zelf ook maar rijst besteld omdat het best pittig was.
Naast onze normale routine heb ik ook mijn pony laten knippen door Ingrid. Het was voor haar de eerste keer, dus een youtube filmpje “hoe knip je een pony” konden we wel gebruiken. Uiteindelijk is alles goed gekomen, Ingrid leeft nog!
Ook zijn Ingrid en ik nog uit geweest op donderdagavond 20 maart. Het was een super grappige, onvergetelijk en gekke avond! De Surinaamse mannen weten in ieder geval dat we niet over ons heen laten lopen. Who run the world? GIRLS!
Zaterdag 22 maart en zondag 23 maart hadden we een tripje, namelijk Nickerie & Bigipan. We moesten verzamelen bij de kroeg ’t Vat, vanuit daar vertrokken we met twee busjes naar Nickerie. De naam van onze gids was Venski en de naam van de gids van het andere busje was Rudie Wortel. Onderweg hebben we een aantal tussenstops gemaakt. De eerste was een Groningen. Hier konden we naar de wc en wat eten en drinken in het koffiehuisje. Het heette het koffiehuisje omdat hier vroeger onder andere de Nederlanders kwamen om koffie en thee te drinken. In Groningen stonden ook veel monumenten over de slavernij. Na deze korte stop kwamen we uiteindelijk bij de volgende stop. Net toen ik op de wc zat hoorde ik gegil en moesten we snel komen. Venski had een Tarantula gevangen. Nadat ik al mijn moed verzameld had, durfde ik hem op mijn hand te laten lopen. Hij was groot, dik en harig.. De volgende keer laat ik hem op mijn hoofd lopen! En nee.. dit betekent niet dat ik nu niet meer bang ben voor de spinnen in Nederland!
De derde stop was in Wageningen. Hier stond een oud rijsbedrijf van Stichting Machinale Landbouw (SML). Voor de rijstfabriek stond ook een beeld van een angstige slaaf, erg indrukwekkend. Nadat we rondgelopen hadden kwamen we weer bij de busjes.
Bij de bomen verderop zaten er een aantal brulapen naar ons te loeren. We zijn er op af gegaan en hebben foto’s gemaakt. Ik moet zeggen dat deze apen niet zoveel interesse in ons hadden, toch weer eens iets anders dan we gewend zijn in Suriname, haha.
Na vier a vijf uur rijden kwamen we aan bij de bootjes. In hoeverre we het boten konden noemen. Ze stonden namelijk half onderwater en zagen en onstabiel uit. Daar moesten wij dus in varen. Voordat we gingen varen hebben we eerst nog wat gegeten. Daarna was het zo ver. Met de boten gingen we naar onze eindbestemming Bigipan. Het was heerlijk op de boot, 100% genieten. Op de boot zag ik vogels vliegen en was ik op zoek naar een kaaiman, helaas heb ik er toen geen kunnen spotten. Nadat we 15 minuten gevaren hadden, dacht ik dat we er waren. Dit was niet zo, er stond ons een actieve oefening te wachten, namelijk; de boot over een soort steile rails trekken zodat we weer verder konden varen, een sleephelling. Terwijl wij de mannen aan het helpen waren stonden de andere meiden te kijken hoe wij aan het werk waren. Onze voeten en benen zaten onder de modder, heerlijk! Het was wel een ervaring op zich. Na de eerste boot waren we er wel klaar mee en lieten we het mannenwerkje aan de mannen over, haha.
Na deze intensieve oefening gingen we weer op de boot. We kwamen als eerst bij ons slaapplek aan. Het was een hout huisje midden op het water. Het bestond uit.. nouja eigenlijk niks. We konden onze hangmatten ophangen en er was een wc, thats it! We kozen ervoor om buiten te slapen met onze hangmatten richting het water toe. Het was super.. Ik kon niet wachten om in mijn hangmat te slapen.
In de middag zag ik een heel stuk verderop dat mensen in het water lagen. Ik vroeg aan Venski of wij ook mochten zwemmen. Dit mocht. We trokken onze bikini aan en sprongen in het water. Onze benen zakte helemaal in de modder en het voelde heel vies aan. Toen we gewend waren aan het water begon de moddergevecht en het insmeren van elkaar. Dit schijnt goed te zijn voor je huid, volgens de Surinamers. Of het waar is?!
‘s Avonds gingen we met een aantal bootjes kaaimannen spotten. We konden ze nergens vinden dus besloot een van de bootmannen uit de boot te stappen en ze te zoeken. Ondertussen werden wij lek geprikt door de muggen, die zelfs door onze spijkerbroeken konden prikken. Gelukkig was het dit allemaal waard omdat we uiteindelijk wel een kaaiman hebben vastgehouden (zonder riempje om zijn bek)!
Na het zoeken van de kaaimannen kwamen we terug bij het “huisje”, de muziek ging aan, de drank kwam op tafel en we hebben een hele gezellige avond gehad. Yvonne en ik waren uiteindelijk het laatste op met de crew. Die mix van alcohol was dan ook erg lekker, Borgoe mix cola en nog iets anders.. Dat andere bleek uiteindelijk palmrum te zijn waar 90% alcohol in zat. Dit verklaarde waarom Yvonne en ik de slappenlach hadden, iedereen wakker maakten en dat ik met mijn koplamp in Anouks gezicht scheen, haar heen en weer ging duwen en ik mij wilde omkleden en mij evenwicht verloor. Yvonne daarentegen was haar hangmat kwijt en was kots misselijk. Dit moest dan ook iedereen weten, want we hadden niet door dat we zo hard aan het praten waren. Kortom een lachwekkende avond!
’s Ochtend stond ik op met een brakhoofd. Mijn hangmat lag te lekker om eruit te komen. Uiteindelijk ben ik toch maar eruit gegaan en hebben we ontbeten. Daarna zijn we met de boot volgens gaan spotten en konden we daarna in het modderbad zwemmen. Dit gedeelte sloeg ik over omdat ik mijn vislucht nog steeds rook van de dag daarvoor.
Rond 11 uur vertrokken we weer richting het land. Mario was onze bootman, het was een lieve oudere man, met wie we onder andere een gezellig avond hadden gehad. Toen we weg gingen met de busjes kwam Mario nog naar ons toe om afscheid te nemen. Hij gaf aan dat we de tofste meiden van de avond waren, super lief!
Eenmaal in het busje was ik kapot. Ik heb veel geslapen. We hebben nog +/- 2 tussenstops gehad. Eén van die tussenstops was bij een Hindoe tempel. Het was mooi om de buitenkant te zien, maar de binnenkant vond ik persoonlijk minder mooi door al die beelden. Na het bezoeken van de tempel hebben we gegeten, bami, boontjes, komkommer en pompelmoes. Vervolgens hebben we nog een tussenstop gehad waar we naar de wc konden. Hier heb ik ook een kokosolie gehaald. Het schijnt te helpen tegen vervellen, muggenbulten, littekens en het ruikt ook nog is heerlijk!
Toen we thuis waren heb ik heerlijk genoten van de douche en kon ik al het modder en de vissenlucht van me afspoelen. Daarna zijn we allemaal in ons bed gedoken.
Maandag 24 maart begon het echte leven weer. Ingrid en ik gingen samen met Eric mee naar Moengo. Eric had namelijk een afspraak met iemand en hij gaf aan dat we mee konden rijden, dus dat deden we. Het was ongeveer 1.5 uur rijden. Toen we bij het huis aankwamen waar we moesten zijn, begon het keihard te regenen en zagen we dat de tank bijna leeg was. Eric belde de desbetreffende persoon op omdat we voor haar huis stonden. Wat bleek.. Ze was niet thuis! Daar stonden we dan.. Ze gaf aan dat ze gemaild had dat de afspraak niet door kon gaan. Eric vroeg of we alsnog een voorschool konden bezoeken. Dit kon. We reden naar Moengo om te tanken. Eric vroeg in Moengo aan twee jongens waar het tankstation was, gelukkig was het dichtbij. Nadat we eerst bij een verlaten tankstation stonden hadden we uiteindelijk de juiste tankstation gevonden.
Vervolgens reden we naar de school toe genaamd: Sint Theresia school. De kinderen kwamen allemaal naar ons toe lopen en vroegen onze namen, gaven aan dat we mooi waren. Ze waren allemaal erg nieuwsgierig. We zijn eerst naar de directrice gelopen om te vragen of we rond mochten kijken, ze vond dit goed.
We mochten een kijkje nemen in het lokaal van Prey Skoro. Ik smolt meteen toen ik al die lieve en nieuwsgierige gezichtjes zag. Het deed me denken aan mijn tijd in Zuid-Afrika. De juffrouw stelde ons voor en vervolgens mochten we zelf met de kindjes praten. Ze waren heel verlegen. Hoe langer ik bij ze zat hoe meer ze durfden te zeggen. De kinderen gingen rond 12 uur naar huis. Ze werden allemaal opgehaald. Nadat alle kids weg waren hebben we geholpen met het lokaal netjes te maken en te vegen.
Rond half 1 gingen we weer richting huis. De juffrouw reed met ons mee omdat we toch langs haar dorp reden. Toen we haar af hadden gezet stonden we nog even langs de weg te wachten omdat Eric aan het bellen was. Ingrid en ik zagen allemaal kinderen buiten staan, het was het perfecte fotomomentje. Ik pakte mijn camera en probeerde een foto te maken. Dit ging ook aardig goed omdat ik 56x kan inzoomen. Helaas hing mijn camera half uit het raam en kwam er ineens uit het niets een vrouw voor mijn raam staan. Ze vroeg behoorlijk had wie mij toestemming had gegeven om foto’s te maken. Ik schrok en gaf netjes aan dat ik de foto’s zou verwijderen. Ze bleef maar door praten en wilde nog meer zien, terwijl ik alle twee de foto’s had verwijderd. Dit gaf ik nog een keer duidelijk aan waarop zei aangaf: “WEES ALTIJD EERLIJK! JULLIE ZIJN IN MAROWIJNE DE BLACKCITY!” (of iets in die richting) en dat dan vier keer achter elkaar. Onze wijze les voor die dag was dan ook “wees altijd eerlijk”.
Binnenkort gaan we weer naar het binnenland om andere voorscholen te bekijken, daarnaast gaan we ook naar de voorscholen in de stad kijken zodat we kunnen zien wat de verschillen zijn. Ik ben benieuwd wat mij te wachten staat en ik heb ontzettend veel zin om al
Liefs van mij!
Naast onze normale routine heb ik ook mijn pony laten knippen door Ingrid. Het was voor haar de eerste keer, dus een youtube filmpje “hoe knip je een pony” konden we wel gebruiken. Uiteindelijk is alles goed gekomen, Ingrid leeft nog!
Ook zijn Ingrid en ik nog uit geweest op donderdagavond 20 maart. Het was een super grappige, onvergetelijk en gekke avond! De Surinaamse mannen weten in ieder geval dat we niet over ons heen laten lopen. Who run the world? GIRLS!
Zaterdag 22 maart en zondag 23 maart hadden we een tripje, namelijk Nickerie & Bigipan. We moesten verzamelen bij de kroeg ’t Vat, vanuit daar vertrokken we met twee busjes naar Nickerie. De naam van onze gids was Venski en de naam van de gids van het andere busje was Rudie Wortel. Onderweg hebben we een aantal tussenstops gemaakt. De eerste was een Groningen. Hier konden we naar de wc en wat eten en drinken in het koffiehuisje. Het heette het koffiehuisje omdat hier vroeger onder andere de Nederlanders kwamen om koffie en thee te drinken. In Groningen stonden ook veel monumenten over de slavernij. Na deze korte stop kwamen we uiteindelijk bij de volgende stop. Net toen ik op de wc zat hoorde ik gegil en moesten we snel komen. Venski had een Tarantula gevangen. Nadat ik al mijn moed verzameld had, durfde ik hem op mijn hand te laten lopen. Hij was groot, dik en harig.. De volgende keer laat ik hem op mijn hoofd lopen! En nee.. dit betekent niet dat ik nu niet meer bang ben voor de spinnen in Nederland!
De derde stop was in Wageningen. Hier stond een oud rijsbedrijf van Stichting Machinale Landbouw (SML). Voor de rijstfabriek stond ook een beeld van een angstige slaaf, erg indrukwekkend. Nadat we rondgelopen hadden kwamen we weer bij de busjes.
Bij de bomen verderop zaten er een aantal brulapen naar ons te loeren. We zijn er op af gegaan en hebben foto’s gemaakt. Ik moet zeggen dat deze apen niet zoveel interesse in ons hadden, toch weer eens iets anders dan we gewend zijn in Suriname, haha.
Na vier a vijf uur rijden kwamen we aan bij de bootjes. In hoeverre we het boten konden noemen. Ze stonden namelijk half onderwater en zagen en onstabiel uit. Daar moesten wij dus in varen. Voordat we gingen varen hebben we eerst nog wat gegeten. Daarna was het zo ver. Met de boten gingen we naar onze eindbestemming Bigipan. Het was heerlijk op de boot, 100% genieten. Op de boot zag ik vogels vliegen en was ik op zoek naar een kaaiman, helaas heb ik er toen geen kunnen spotten. Nadat we 15 minuten gevaren hadden, dacht ik dat we er waren. Dit was niet zo, er stond ons een actieve oefening te wachten, namelijk; de boot over een soort steile rails trekken zodat we weer verder konden varen, een sleephelling. Terwijl wij de mannen aan het helpen waren stonden de andere meiden te kijken hoe wij aan het werk waren. Onze voeten en benen zaten onder de modder, heerlijk! Het was wel een ervaring op zich. Na de eerste boot waren we er wel klaar mee en lieten we het mannenwerkje aan de mannen over, haha.
Na deze intensieve oefening gingen we weer op de boot. We kwamen als eerst bij ons slaapplek aan. Het was een hout huisje midden op het water. Het bestond uit.. nouja eigenlijk niks. We konden onze hangmatten ophangen en er was een wc, thats it! We kozen ervoor om buiten te slapen met onze hangmatten richting het water toe. Het was super.. Ik kon niet wachten om in mijn hangmat te slapen.
In de middag zag ik een heel stuk verderop dat mensen in het water lagen. Ik vroeg aan Venski of wij ook mochten zwemmen. Dit mocht. We trokken onze bikini aan en sprongen in het water. Onze benen zakte helemaal in de modder en het voelde heel vies aan. Toen we gewend waren aan het water begon de moddergevecht en het insmeren van elkaar. Dit schijnt goed te zijn voor je huid, volgens de Surinamers. Of het waar is?!
‘s Avonds gingen we met een aantal bootjes kaaimannen spotten. We konden ze nergens vinden dus besloot een van de bootmannen uit de boot te stappen en ze te zoeken. Ondertussen werden wij lek geprikt door de muggen, die zelfs door onze spijkerbroeken konden prikken. Gelukkig was het dit allemaal waard omdat we uiteindelijk wel een kaaiman hebben vastgehouden (zonder riempje om zijn bek)!
Na het zoeken van de kaaimannen kwamen we terug bij het “huisje”, de muziek ging aan, de drank kwam op tafel en we hebben een hele gezellige avond gehad. Yvonne en ik waren uiteindelijk het laatste op met de crew. Die mix van alcohol was dan ook erg lekker, Borgoe mix cola en nog iets anders.. Dat andere bleek uiteindelijk palmrum te zijn waar 90% alcohol in zat. Dit verklaarde waarom Yvonne en ik de slappenlach hadden, iedereen wakker maakten en dat ik met mijn koplamp in Anouks gezicht scheen, haar heen en weer ging duwen en ik mij wilde omkleden en mij evenwicht verloor. Yvonne daarentegen was haar hangmat kwijt en was kots misselijk. Dit moest dan ook iedereen weten, want we hadden niet door dat we zo hard aan het praten waren. Kortom een lachwekkende avond!
’s Ochtend stond ik op met een brakhoofd. Mijn hangmat lag te lekker om eruit te komen. Uiteindelijk ben ik toch maar eruit gegaan en hebben we ontbeten. Daarna zijn we met de boot volgens gaan spotten en konden we daarna in het modderbad zwemmen. Dit gedeelte sloeg ik over omdat ik mijn vislucht nog steeds rook van de dag daarvoor.
Rond 11 uur vertrokken we weer richting het land. Mario was onze bootman, het was een lieve oudere man, met wie we onder andere een gezellig avond hadden gehad. Toen we weg gingen met de busjes kwam Mario nog naar ons toe om afscheid te nemen. Hij gaf aan dat we de tofste meiden van de avond waren, super lief!
Eenmaal in het busje was ik kapot. Ik heb veel geslapen. We hebben nog +/- 2 tussenstops gehad. Eén van die tussenstops was bij een Hindoe tempel. Het was mooi om de buitenkant te zien, maar de binnenkant vond ik persoonlijk minder mooi door al die beelden. Na het bezoeken van de tempel hebben we gegeten, bami, boontjes, komkommer en pompelmoes. Vervolgens hebben we nog een tussenstop gehad waar we naar de wc konden. Hier heb ik ook een kokosolie gehaald. Het schijnt te helpen tegen vervellen, muggenbulten, littekens en het ruikt ook nog is heerlijk!
Toen we thuis waren heb ik heerlijk genoten van de douche en kon ik al het modder en de vissenlucht van me afspoelen. Daarna zijn we allemaal in ons bed gedoken.
Maandag 24 maart begon het echte leven weer. Ingrid en ik gingen samen met Eric mee naar Moengo. Eric had namelijk een afspraak met iemand en hij gaf aan dat we mee konden rijden, dus dat deden we. Het was ongeveer 1.5 uur rijden. Toen we bij het huis aankwamen waar we moesten zijn, begon het keihard te regenen en zagen we dat de tank bijna leeg was. Eric belde de desbetreffende persoon op omdat we voor haar huis stonden. Wat bleek.. Ze was niet thuis! Daar stonden we dan.. Ze gaf aan dat ze gemaild had dat de afspraak niet door kon gaan. Eric vroeg of we alsnog een voorschool konden bezoeken. Dit kon. We reden naar Moengo om te tanken. Eric vroeg in Moengo aan twee jongens waar het tankstation was, gelukkig was het dichtbij. Nadat we eerst bij een verlaten tankstation stonden hadden we uiteindelijk de juiste tankstation gevonden.
Vervolgens reden we naar de school toe genaamd: Sint Theresia school. De kinderen kwamen allemaal naar ons toe lopen en vroegen onze namen, gaven aan dat we mooi waren. Ze waren allemaal erg nieuwsgierig. We zijn eerst naar de directrice gelopen om te vragen of we rond mochten kijken, ze vond dit goed.
We mochten een kijkje nemen in het lokaal van Prey Skoro. Ik smolt meteen toen ik al die lieve en nieuwsgierige gezichtjes zag. Het deed me denken aan mijn tijd in Zuid-Afrika. De juffrouw stelde ons voor en vervolgens mochten we zelf met de kindjes praten. Ze waren heel verlegen. Hoe langer ik bij ze zat hoe meer ze durfden te zeggen. De kinderen gingen rond 12 uur naar huis. Ze werden allemaal opgehaald. Nadat alle kids weg waren hebben we geholpen met het lokaal netjes te maken en te vegen.
Rond half 1 gingen we weer richting huis. De juffrouw reed met ons mee omdat we toch langs haar dorp reden. Toen we haar af hadden gezet stonden we nog even langs de weg te wachten omdat Eric aan het bellen was. Ingrid en ik zagen allemaal kinderen buiten staan, het was het perfecte fotomomentje. Ik pakte mijn camera en probeerde een foto te maken. Dit ging ook aardig goed omdat ik 56x kan inzoomen. Helaas hing mijn camera half uit het raam en kwam er ineens uit het niets een vrouw voor mijn raam staan. Ze vroeg behoorlijk had wie mij toestemming had gegeven om foto’s te maken. Ik schrok en gaf netjes aan dat ik de foto’s zou verwijderen. Ze bleef maar door praten en wilde nog meer zien, terwijl ik alle twee de foto’s had verwijderd. Dit gaf ik nog een keer duidelijk aan waarop zei aangaf: “WEES ALTIJD EERLIJK! JULLIE ZIJN IN MAROWIJNE DE BLACKCITY!” (of iets in die richting) en dat dan vier keer achter elkaar. Onze wijze les voor die dag was dan ook “wees altijd eerlijk”.
Binnenkort gaan we weer naar het binnenland om andere voorscholen te bekijken, daarnaast gaan we ook naar de voorscholen in de stad kijken zodat we kunnen zien wat de verschillen zijn. Ik ben benieuwd wat mij te wachten staat en ik heb ontzettend veel zin om al
Liefs van mij!
-
26 Maart 2014 - 19:29
Willem:
Men, Jamie...wat een leuk verhaal.. Moengo, Wageningen, Groningen, ik ben daar allemaal geweest... Wat geweldig leuk om dit te lezen.. En ook goed te lezen dat jij ook daar een plan van aanpak moet maken. Daar ben je tamelijk goed in.. :-) -
26 Maart 2014 - 20:02
Mama:
Hi Jamie,
Het klinkt allemaal erg exotisch :-)
De muggen blijven een rode draad in je verslagen!
Je weet cq wist het wel eerst vragen of je foto mag maken....stoutert.
veel liefs mama xxx
ps overdag een keer skypen? App maar :-)
-
26 Maart 2014 - 20:43
Jamie Abraham:
Hoi Willem, ik moest ook even aan je denken toen ik daar liep! Er zal vast veel veranderd zijn. Ik hoop dat zij in Suriname net zo tevreden zullen zijn als jou!
& mam, de muggen zijn niet te stoppen. Het jeukt als een gek en bij mij is het niet eens zo erg als bij de anderen.. Ik app je over het skypen!
xxx -
26 Maart 2014 - 21:38
Marleen:
Stoer hoor tarantula's en kaaimannen! Vraagje: wat is een voorschool precies? Of vraag ik nu iets heel doms? haha -
26 Maart 2014 - 22:40
Melanie Ten Have:
Hey Jeems,
wat ontzettend leuk om iedere keer weer je verhalen te lezen!
veel succes met alles, je kan het :)
Have fun & enjoy <3 X -
26 Maart 2014 - 22:55
Jamie Abraham:
Heee Marleen, leuk om je berichtje te lezen! Haha dat is geen domme vraag! Op de voorscholen zitten kinderen van 2 tot 4 jaar. Zij krijgen voorbereidende lessen voor de overgang naar de basisschool. Op die manier kunnen ze makkelijker instromen. Liefs!
Melll, ik mis je wel hier hoor, samen ons p.v.a. maken like the good old times haha! Thanks voor je berichtje. We praten gezellig bij in juli! Succes in Nederland! -
27 Maart 2014 - 12:43
Ge:
Heb de pagina weer gevonden.Doe je nog wel iets anders als eten drinken feesten?
heb genoten van alle verhalen .Mens wat maak je veel mee, dit is toch anders als Afrika.Ik heb zondag
mijn verjaardag gevierd nou beter gezegd gehouden Het was erg gezellig ,ik hoefde niks te doen.We waren met 18 personen ook Irja Siwan en zoon uit Amstelveen kwamen Het was leuk Lisa en Lucas weer samen te zien. Hij heeft het vast niet gemakkelijk gehad daar in de kou.Maar hij heeft niet geklaagd hoor CHAPEAU!Dat waseen verschil met wat jou betreft.Ben je al bij de markt geweest die mijn Surinamer zei het is boven de vis markt.Hij vraagt er steeds naar.Nou over het weer moet ik het natuurlijk ook hebbenWe krijgen dit weekend zo,n 20 c ;uniek voor deze tijd.
Heb de pagina terug gevonden Doe je nog wel iets ander als eten drinken en feesten daar hoef je toch niet voor naar Suriname?Leuke verhalen ,heel wat anders als Afrika niet te vergelijken .Ik heb Zondag mijn verjaardag gevierd ,dit was weer de laatste keer dat ik dat gedaan heb,dat zeg ik elk jaar.Het is zo,n gedoe, met alle boodschappen en zo.Maar het was erg gezellig .Het was van ong.2 uur af we waren met 18 pers.Ik heb veel bloemen gehad en een staafmixer van E H en kids.Van de Abrahams een lunch bon.van K R een blouse.blauw met wit.Ben je al eens in die winkel boven de vis markt geweest ?Mijn Surinamer vraagt er steeds naar moet erg goedkoop zijn .Nu nog even over het weer,wij krijgen dit weekend 20c niks mee he.Het lopen gaat steeds beter.ik loop nog niet zo snel ik hoef ook geen hazen te vangen of wel?Hoop snel weeriets van je te lezen veel liefs uit Arnhem
q -
27 Maart 2014 - 12:45
Ge :
Dat was dus 2keer een bericht hoe duf kan iemand zijn alleen oma, -
27 Maart 2014 - 21:36
Jamie Abraham:
Hoi oma! Wat ontzettend leuk om dit berichtje van je te lezen. Vooral met het idee erachter dat jij met een stok achter je laptop zit en op die manier dit berichtje hebt getypt, haha.
Naast het eten, drinken en feesten ga ik ook nog naar stage en vandaag ben ik naar een school geweest. Het was weer heerlijk om met die kinderen te knuffelen en te spelen. Mijn verhalen van stage op het kantoor zijn een beetje eenzijdig, dus die zal ik nu nog achterwegen laten.
Fijn dat je verjaardag leuk was en dat je zelf niet zoveel moest doen, zo hoort dat ook!
Ik wil binnenkort wel naar de vismarkt gaan en inderdaad ook naar die kledingwinkel. Ik zal dit dan in mijn weblog schrijven zodat jou aardige Surinamer het ook kan lezen haha.
Geniet van het weertje in Nederland en doe vooral lekker rustig aan, gewoon op zijn Surinaams. Dit tempo bevalt mij ook heel erg!
Dikke kus xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
