Hakuna matata, wij zijn ten slotte in Suriname!

Hoi lieve iedereen,

Deze dagen begin ik steeds vaker aan Nederland te denken. Het liefst zou ik even een retourtje Nederland-Suriname willen. Gewoon om even terug te zijn! Gelukkig bestaat er Skype en Whatsapp en kan ik daardoor met jullie praten. Dat zorgt dan ook elke keer voor een grote glimlach op mijn gezicht. Niet te vergeten zijn de leuke reacties op mijn weblog en de Snapchat foto’s super om te zien en te lezen!

De afgelopen dagen heb ik veel leuke en grappige dingen mee gemaakt. Donderdagavond was de stroom uitgevallen. Dit keer duurde het aardig lang voordat de stroom het weer deed. We hebben er toen maar een leuke en gezellige avond gemaakt. Alize en ik waren DJ en de rest danste op de “kom pak je lasso maar”, “een toet toet toeter op m’n waterscooter” en “ I’m a Barbie girl”. Zoals ik al aangaf op Facebook: I’m shy at first but.. I do the stupidest random shit when I get comfortable with someone.

Vrijdagmiddag hadden Ingrid en ik hard gewerkt aan onze stage opdracht. We gingen dus tevreden ons weekend in. We besloten dit te vieren door in de avond naar Touché te gaan. Dit is een club in Suriname. Het was die dag sowieso al een feestje omdat de moeder van Yvonne jarig was. Onze act ging perfect, dit kwam onder andere door voorbereidingen op de avond ervoor. We zongen het liedje “met z’n alle van Henny Huisman”. Terwijl we dit zongen dansten we rond de tafel met potten en pannen. We hebben ons kapot gelachen, vooral omdat de buren alles konden horen en zien. Die denken vast “gekke tattas”! Na onze mooie act gingen Ingrid en ik ons klaar maken om uit te gaan. We kwamen nog mensen van Huize Saron tegen en daar hebben we een gezellige avond mee gehad. Daarnaast kwam ik heel toevallig ook nog een meisje van de basisschool tegen. Ik stond er echt van te kijken, ik had nooit verwacht dat ik haar in een club in Suriname tegen zou komen.

Zaterdag was een rustig dagje. De rest van de meiden van mijn huisje waren naar de vlindertuin. Ingrid en ik bleven lekker thuis. Ingrid onze verhuurder had allemaal lekkere dingen gemaakt voor Ingrid en mij, we mochten van alles proeven. Eerst kregen we een grote bak bami met kroepoek. Het was heerlijk! Daarna kregen we stukken cake en toen we met haar aan het praten waren kregen we nog een bak met bami. Laatst had ze ook al pindasoep voor mij gemaakt omdat ik daar zo gek op ben. We mogen niet klagen wat het eten betreft!

’s Avonds zijn Ingrid en ik naar Digicel gegaan. Digicel kan je vergelijken met KPN. Ze gaven een groot feest omdat ze 4g internet hadden en om zichzelf te promoten. Op het feest kwamen bekende Surinamers en Jayh een rapper uit Nederland. Ingrid en ik wilden er graag naar toe. De kans dat we binnenkwamen was echter klein omdat je een abonnement bij Digicel moest hebben, dit hadden wij niet omdat ons abonnement van Telesur was. Gelukkig kwamen we heel gemakkelijk binnen omdat het achteraf gezien een stunt was. Het was helemaal niet nodig om een abonnement bij Digicel te hebben, dit was alleen om er voor te zorgen dat mensen dit dachten en daardoor hun abonnement gingen over zetten of een nieuw abonnement af te sluiten bij Digicel. Op die manier hebben ze veel nieuwe klanten weten te krijgen.
Het feest zelf was super! De muziek was super chill en het was leuk om Jayh uit Nederland te zien. Wat een mooie verschijning, haha. Naast alle leuke muziek en mensen was er ook nog eens vuurwerk. Ik kan niet anders zeggen dan dat het een geslaagd feest was!

Zondag hebben we niet zoveel gedaan. Ik was van plan om te Skypen met Suus/Charlie, maar laat dan net de stroom uitvallen. De stroom kwam ook niet terug, dat betekende dus geen licht, geen water en geen internet. Een goed excuus om uit eten te gaan (waar dan heel toevallig ook Wi-Fi was). We hebben heerlijk gegeten, ik had vis met salade en frietjes. Als nagerecht had ik drie bolletjes ijs met smarties en na een lange tijd wachten kreeg ik ook nog mijn beloofde oreo koekje die eigenlijk op het ijsje had moeten zitten. Ze zeggen toch dat als je lang moet wachten je ergens nog meer van geniet, nou geloof mij.. dat is zeker waar!

Maandag hebben we niet veel speciaals gedaan. We hebben boodschappen gedaan, we zijn naar de bank geweest om 150 dollar te betalen. Helaas is dit verkeerd aan ons doorgegeven en moesten we eerst naar een andere bank om die 150 dollar om te wisselen in SRD. Toen we terug wilden fietsen was Ingrids band zacht. Heel erg fijn was het niet want we waren een behoorlijk stuk van huis weg. Uiteindelijk is Ingrid met de taxi naar huis gegaan en hebben wij boodschappen gedaan. Toen we vervolgens een wasje wilden draaien, deed de wasmachine het niet meer. Guess what? Kapot! Gelukkig mochten we een andere wasmachine gebruiken. Na deze lange en vermoeiende dag hebben we de avond afgesloten met Goede Tijden Slechte Tijden en gekriebel op de rug. Dit maakte dan ook alles weer goed!

Vandaag zijn Ingrid en ik met de bus naar stage gegaan. Het was een hele reis op zich. Eerst moesten we kijken waar de bus stopte. Daarna moesten we instappen en hard stop roepen toen we eruit wilden. Vervolgens moesten we nog een kwartier naar stage toe lopen en dat allemaal omdat Ingrids ventiel kapot is en we nergens hetzelfde merk kunnen vinden! Shit happen ds. Het enige positieve was dat ik een flinke ochtend wandeling achter de rug had. Ik hoop dat de fietsen zo snel mogelijk gemaakt worden zonder dat we elke keer last hebben van gebreken. Op die momenten mis ik mijn eigen stevige omafiets toch echt, die heeft tenminste niet elke dag een lekke of lege band. Welkom in Suriname zeg ik dan maar weer! Toen we klaar waren met stage gingen de anderen op de fiets naar huis. Ingrid en ik besloten een taxi te namen en de lunch voor te bereiden: knakworsten! Na heel wat jaren at ik weer een knakworst, het was heeeeerlijk!