The smallest things take up the most room in your
Blijf op de hoogte en volg Jamie
28 Maart 2014 | Suriname, Paramaribo
Gisteren ben ik samen met Ingrid naar de Hermanjozef school gegaan. Op stage hadden ze aangegeven dat het ongeveer vijftien minuten fietsen was. Ze hadden namelijk gevraagd of we een snel fietstempo hadden en of we makkelijk langere afstanden konden fietsen. Naar ons idee fietst en we aardig snel vergeleken met de Surinamers en met de langere afstanden hadden wij ook geen probleem sinds we elke dag op de fiets zitten.
We stonden rond zes uur in de ochtend op om naar de school toe te fietsen. We hadden de nacht ervoor al op de kaart gekeken om te kijken waar het ongeveer was. We konden het alleen niet vinden op de kaart, we besloten dus gewoon naar hun route te luisteren.
Eenmaal op de fiets bleek het verder te zijn dan we dachten. Zo ver dat we maar gestopt zijn om de begeleidster op te bellen. Ze had de route doorgegeven en vervolgens stapten we weer op de fiets. Een kwartier fietsen bleek uiteindelijk één uur te zijn. Toen we aankwamen was ik moe en bezweet door onze lange fietstocht. Waarom de we de straat op de kaart niet konden vinden, die nacht ervoor, werd ook meteen duidelijk.. Hij stond niet op de kaart!! De kaart hield daar namelijk op. De volgende keer gaan we dus toch echt met de bus.
Toen we richting het Prey Skoro lokaal liepen werden vanuit alle hoeken en gaten bekeken. De kinderen in de klas waren verlegen toen we binnenkwamen, zei zeiden allemaal goedendag juffrouw. De twee leidster gaven aan dat we bij de kinderen mochten zitten. In het begin waren ze afwachtend, maar naar 5 a 10 minuten begonnen ze los te komen. Ze riepen in koor mijn naam “juffrouw Jamie”.
De dag ging heel snel voorbij, “time flies when you’re having fun”. De schooldag bestond uit verschillende activiteiten: inloop (spel met ontwikkelingsmateriaal), wc, kringgesprek, werken in groepen, eten, werken in groepen, buiten spelen. Het was heerlijk om met de kinderen te spelen en te knuffelen. Er was ook een kindje bij die het leuk vond om op mijn voeten te springen. Dit was in het begin nog te handhaven, totdat hij erachter kwam hoe hij heel hard op mij voeten kon springen. Dit vond juf Jamie niet meer zo leuk, haha. Ze kwamen er ook achter dat ik een neus had, dit was dan ook erg leuk om aan te trekken. Het eindresultaat was een lichtrode neus.
Aan het eind van de dag hebben we met z’n alle buiten gespeeld. Ze gingen allemaal van de glijbaan en ze waren lekker actief bezig. Ondertussen werd ik ook onder geknuffeld door een aantal kids. Ik was zoals oma zei “helemaal in mijn element”.
Het is mooi om te zien hoe de Prey Skoro scholen met de kinderen om gaan. Ze werken met pictogrammen, speelhoeken en de kinderen worden voorbereid op de basisschool. Daarnaast worden de juffrouwen ondersteund en begeleid door (groeps)leidsters van Prey Skoro, zij volgens tevens ook trainingen en verdiepen zich in de thema’s om te groeien.
We stonden rond zes uur in de ochtend op om naar de school toe te fietsen. We hadden de nacht ervoor al op de kaart gekeken om te kijken waar het ongeveer was. We konden het alleen niet vinden op de kaart, we besloten dus gewoon naar hun route te luisteren.
Eenmaal op de fiets bleek het verder te zijn dan we dachten. Zo ver dat we maar gestopt zijn om de begeleidster op te bellen. Ze had de route doorgegeven en vervolgens stapten we weer op de fiets. Een kwartier fietsen bleek uiteindelijk één uur te zijn. Toen we aankwamen was ik moe en bezweet door onze lange fietstocht. Waarom de we de straat op de kaart niet konden vinden, die nacht ervoor, werd ook meteen duidelijk.. Hij stond niet op de kaart!! De kaart hield daar namelijk op. De volgende keer gaan we dus toch echt met de bus.
Toen we richting het Prey Skoro lokaal liepen werden vanuit alle hoeken en gaten bekeken. De kinderen in de klas waren verlegen toen we binnenkwamen, zei zeiden allemaal goedendag juffrouw. De twee leidster gaven aan dat we bij de kinderen mochten zitten. In het begin waren ze afwachtend, maar naar 5 a 10 minuten begonnen ze los te komen. Ze riepen in koor mijn naam “juffrouw Jamie”.
De dag ging heel snel voorbij, “time flies when you’re having fun”. De schooldag bestond uit verschillende activiteiten: inloop (spel met ontwikkelingsmateriaal), wc, kringgesprek, werken in groepen, eten, werken in groepen, buiten spelen. Het was heerlijk om met de kinderen te spelen en te knuffelen. Er was ook een kindje bij die het leuk vond om op mijn voeten te springen. Dit was in het begin nog te handhaven, totdat hij erachter kwam hoe hij heel hard op mij voeten kon springen. Dit vond juf Jamie niet meer zo leuk, haha. Ze kwamen er ook achter dat ik een neus had, dit was dan ook erg leuk om aan te trekken. Het eindresultaat was een lichtrode neus.
Aan het eind van de dag hebben we met z’n alle buiten gespeeld. Ze gingen allemaal van de glijbaan en ze waren lekker actief bezig. Ondertussen werd ik ook onder geknuffeld door een aantal kids. Ik was zoals oma zei “helemaal in mijn element”.
Het is mooi om te zien hoe de Prey Skoro scholen met de kinderen om gaan. Ze werken met pictogrammen, speelhoeken en de kinderen worden voorbereid op de basisschool. Daarnaast worden de juffrouwen ondersteund en begeleid door (groeps)leidsters van Prey Skoro, zij volgens tevens ook trainingen en verdiepen zich in de thema’s om te groeien.
-
29 Maart 2014 - 12:38
Ge:
Mens Jamie Lee als je terug ben je aan vakantie toe.Mischien moet je daar maar een paar weken blijven.na de stage.Goed idee vind je niet,was je zelf nog niet opgekomen he.Die fiets tochten die je maakt hoeveel k.m zijn dat? en ook de tripjes die jullie maken ,is dat ergens in de wildernis?Melvin is nog nooit zover weg geweest buiten Paramaribo.Met het lopen gaat het steeds beter.Zaterdag viert Iris haar verjaardag.Ze gaat nu op zichzelf wonen per 1 April Dan moet ze het zelf organiseren.dus niet denk ikMet Lisa en Lucas lukt het nog niet zo erg geloof ik,maar een huis kopen is iets anders als een brood kopen of niet.Hoop voor hun dat ze gauw slagen.Dit weekend beloven ze ons 20-21 c iets minder als bij jou.maar toch.Einde verhaal ik heb weer genoten Groeten uit Arnhem.xxxxxxx
-
31 Maart 2014 - 23:29
Jamie:
Hoi oma!!
Haha dat lijkt me een goed idee. Hopelijk kan ik voordat ik vertrek nog een paar dagen naar Curaçao. Ik fiets behoorlijk veel, heen en terug is 10 km. Verder fietsen we ook vaak naar de voorscholen. De laatste voorschool was 12 km heen en km terug. De tripjes zijn inderdaad in het binnenland. We zitten niet heel diep in de wildernis omdat dit bijna niet te doen is. Met papa en mama gaan we wel dieper het binnenland in..
Ik heb het gelezen van Iris. Ontzettend leuk! Ik hoop ook dat Lisa en Lukas wat kunnen vinden.
Je leest snel weer wat van me. Doe de groetjes aan Melvin!
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
