Hard werken doen we ook!
Blijf op de hoogte en volg Jamie
08 April 2014 | Suriname, Paramaribo
De afgelopen dagen heb ik samen met Ingrid aan mijn plan van aanpak gewerkt. We hadden hem vrijdag ingeleverd en dinsdag hadden we een mail terug van onze vakdocenten. De feedback was best goed, wel met een aantal verbeterpunten maar dat is logisch. Woensdag hebben we ook de hele dag aan ons plan van aanpak gewerkt. We zijn behoorlijk ver gekomen en het begin nu ook echt ergens op te lijken! Verder kan ik er niet veel anders van maken dan dat we er druk mee bezig zijn. Schrijven over feestjes, tripjes of gekke verhalen is toch echt veel gemakkelijker!
Woensdagavond heb ik samen met Yvonne gesport in de woonkamer, we zijn nog steeds goed en actief bezig. We sporten sowieso twee keer in de week, ongeveer 90 minuten. Het lijkt erop alsof ik aan het afvallen ben, dat in Suriname! We hebben thuis alleen geen weegschaal om dit te controleren. De Surinaamse billen die ik hier wilden kweken, gaat hem dus niet worden haha!
Verder is er niet zoveel bijzonders gebeurd, behalve dat hem zwembad vanaf zondag leeg is omdat hij ververst moest worden. No swimming pool? No Life! Nu merk ik pas echt hoe ontzettend dankbaar ik ben dat we een zwembad hebben.
Gisteren ging ik samen met Ingrid de huisbaas bij het zwembad kijken, hij was nog maar half vol. Ik leunde over het randje van het zwembad om te kijken. Ik merkte daarna dat het geld wat in mijn handen zat nat was geworden. Mijn reactie was “shit” en ik keek meteen naar het geld in mijn handen. Ik begon te gillen en sprong zo ongeveer op Ingrid (hb) haar nek. Mijn armen zwaaiden alle kanten op en ik rende vliegensvlug de tuin uit om naar mijn huisje te gaan. Daar was de kust veilig! Ingrid (hb) kon alleen maar lachen. Ik was zo erg geschrokken dat ik ook alleen maar kon lachen, de tranen liepen over mijn wangen. Het geld was namelijk niet nat geworden maar er zat een dikke, slijmerige KIKKER op mijn hand! Ik had achteraf zo hard gegild dat zelfs de meiden in mijn huisje mij hadden gehoord, oeps!
Behalve dat we last hebben van kikkers hebben we ook last van mieren. Als iets eetbaars, en geloof me het maakt niet uit wat, twee tellen ergens ligt komen de mieren al in een rij aanlopen. Ze zijn overal en het maakt ze niet uit waar het ligt. Ze komen toch wel! Laats zaten de mieren gewoon in de koffiepoeder, snuivende cocaïne mieren.. toch Ingrid ;) Daarnaast lopen er ook veel gekko’s rond het huisje en natuurlijk onze grote vriend de mug. Of nou ja, niet één mug maar duizenden. We worden dus steeds lek geprikt. Gelukkig valt hij bij mij nog wel mee.
Binnenkort hoop ik ook nog naar de waterkant te gaan om de kledingwinkel boven de viswinkel te bezoeken. Daarnaast staat White Beach, Brownsberg, Berg en Dal, schildpadden spotten en shoppen nog op mijn “to do list”. Curaçao natuurlijk ook maar daar ga vlieg ik pas 23 juni naar toe, wanneer ik mijn stage heb afgerond. Zodra ik deze dingen heb gedaan zal ik hier natuurlijk over schrijven. Jullie horen van mij!
Kusjes
Woensdagavond heb ik samen met Yvonne gesport in de woonkamer, we zijn nog steeds goed en actief bezig. We sporten sowieso twee keer in de week, ongeveer 90 minuten. Het lijkt erop alsof ik aan het afvallen ben, dat in Suriname! We hebben thuis alleen geen weegschaal om dit te controleren. De Surinaamse billen die ik hier wilden kweken, gaat hem dus niet worden haha!
Verder is er niet zoveel bijzonders gebeurd, behalve dat hem zwembad vanaf zondag leeg is omdat hij ververst moest worden. No swimming pool? No Life! Nu merk ik pas echt hoe ontzettend dankbaar ik ben dat we een zwembad hebben.
Gisteren ging ik samen met Ingrid de huisbaas bij het zwembad kijken, hij was nog maar half vol. Ik leunde over het randje van het zwembad om te kijken. Ik merkte daarna dat het geld wat in mijn handen zat nat was geworden. Mijn reactie was “shit” en ik keek meteen naar het geld in mijn handen. Ik begon te gillen en sprong zo ongeveer op Ingrid (hb) haar nek. Mijn armen zwaaiden alle kanten op en ik rende vliegensvlug de tuin uit om naar mijn huisje te gaan. Daar was de kust veilig! Ingrid (hb) kon alleen maar lachen. Ik was zo erg geschrokken dat ik ook alleen maar kon lachen, de tranen liepen over mijn wangen. Het geld was namelijk niet nat geworden maar er zat een dikke, slijmerige KIKKER op mijn hand! Ik had achteraf zo hard gegild dat zelfs de meiden in mijn huisje mij hadden gehoord, oeps!
Behalve dat we last hebben van kikkers hebben we ook last van mieren. Als iets eetbaars, en geloof me het maakt niet uit wat, twee tellen ergens ligt komen de mieren al in een rij aanlopen. Ze zijn overal en het maakt ze niet uit waar het ligt. Ze komen toch wel! Laats zaten de mieren gewoon in de koffiepoeder, snuivende cocaïne mieren.. toch Ingrid ;) Daarnaast lopen er ook veel gekko’s rond het huisje en natuurlijk onze grote vriend de mug. Of nou ja, niet één mug maar duizenden. We worden dus steeds lek geprikt. Gelukkig valt hij bij mij nog wel mee.
Binnenkort hoop ik ook nog naar de waterkant te gaan om de kledingwinkel boven de viswinkel te bezoeken. Daarnaast staat White Beach, Brownsberg, Berg en Dal, schildpadden spotten en shoppen nog op mijn “to do list”. Curaçao natuurlijk ook maar daar ga vlieg ik pas 23 juni naar toe, wanneer ik mijn stage heb afgerond. Zodra ik deze dingen heb gedaan zal ik hier natuurlijk over schrijven. Jullie horen van mij!
Kusjes
-
08 April 2014 - 18:51
Mam:
Dat klinkt behoorlijk serieus :-) Ik vind de "feest verhalen" inderdaad leuker om te lezen nog leuker om mee te doen maar ja ik zit hier! (ik ben toch te oud ja, ja ik hoor het je zeggen ik mag niet mee ;-))
Nou maak een mooie plan van aanpak en feest er maar op los!!
Dikke kuzzzzz en tot over 11 nachtjes!!
Mama -
08 April 2014 - 19:24
Jamie Abraham:
Je bent zo oud als je je voelt.. haha!
Kussss en tot snel ;D -
09 April 2014 - 11:25
`ge:
Je bent daar zo verwend ,dat de fam. Abraham nog zwembad moet aanschaffen voor hun verwende dochter.Ik zal een goed woordje voor doen ,of het helpt???Nu moet ik je over mijn nieuwe baby vertellen Ik kan je wel zeggen ,hij houdt geen rekening met mijn leeftijd.S,Nachts slaapt ie bij mij in bed .Wil je weten waar? In mijn nek ,op mijn hoofd of daar ergens.Ik moet wel zeggen we leren elkaar zo wel goed kennen.Hij loopt wel veel achter me aan,als ie me niet ziet begint ie te jammeren .Dan roepik zijn naam en is ie weer happy.Maar het is nog een baby .die pas 1 week bij zijn moeder vandaan is ,en nu ook nog zijn broertje moet missen Hij is op valentijnsdag geboren ,dus nog geen 8 weken oud.Ken je die groene kikker van mij?Als je hem ook zou neer leggen is ie net zo groot.Ik loop de hele dag op blote voeten bang dat ik op hem trap.Vanmiddag moet ik boodschappen doen ,en moet ie dus alleen blijven.dat zal wel janken worden ,jammer dan ik hoor het toch niet.Genoeg over het mormeltje Heb weer genoten van je brief Groeten uit Arnhemxxxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
