Tattas stagiaires in Suriname be like...

Er is alweer meer dan één week voorbij. Het voelt alsof ik hier al maanden zit. Ik raak gek genoeg snel gewend aan het heerlijke warme weer, het zwembadje in de tuin, het lekkere eten & al die positieve aandacht als je op straat loopt/fiets. Raar maar waar, haha!
Ondanks dat ik helemaal mijn draai heb gevonden merk ik wel dat ik anders naar Suriname kijk. In het begin dacht ik nog dat de Surinaamse cultuur nog wat overeenkomsten had met de Nederlandse cultuur. Het enige wat op dit moment voor mijn gevoel overeenkomt is de taal en zelfs dat wordt anders uitgesproken door de Surinamers. Volgens de Surinamers praten wij met een aardappel in onze mond, terwijl hun uitgesproken woorden voor ons weer anders klinkt. (Vandaar ook Tatta’s be like, hiermee bedoelen ze eigenlijk patattas “Nederlanders” be like) We hebben hier ook een heel lijstje van gemaakt van tattas stagiaires in Suriname be like…:
- Aan de rechterkant van de weg fietsen
- Kitty (geld) vergeten wanneer je voor de eerste keer uiteten gaat
- Onze eerste mooie jongen spotten.. blijkt hij gay te zijn
- De was ’s nacht buiten laten hangen in een regenbui
- Geld in een schaaltje (wat totaal niet netjes is in Suriname,
dit is vies want er wordt uit gegeten).
- Opgelicht worden door taxi’s
- Sporten in huis
- Apparaten (per ongeluk) slopen
- Zwemmen in de regen
- Een draaikolk maken in het zwembad
- Gek worden van de jeuk
- Wegspringen voor kikkers, gekko’s en leguanen
- DEET is my best friend!
- Een tactiek bedenken om de muggen uit mijn kamer te krijgen
- Lang leven de babypoeder
- Verbranden om bruin te worden
- Het gefluit, getoeter en geroep negeren
- Ik wil niet terug naar Nederland

Naast het taalgebruik en onze tattas be like lijstje, kan ik zeggen dat ik in de eerste paar weken veel geleerd heb van de cultuur. Alles draait hier om respect en netheid. Dit zijn voor mij ook twee dingen die vanzelfsprekend zijn, maar toch uit ik het anders dan de Surinamers.

De afgelopen dagen heb weer van alles gedaan. Donderdag 6 maart was een lazy day en geloof me, dat is zo gek nog niet in Suriname. Ik heb tot half 11 in bed gelegen en vervolgens heb ik de hele dag gezwommen. Met als eindresultaat: twee verbrande benen met twee handafdrukken erop. Aan het eind van de middag heb ik met papa en mama geskyped, het was heel fijn om hun weer even te zien! Ook alle briefjes die mama in mijn koffer heeft gestopt maken mij aan het lachen (ze hangen nu allemaal aan de muur!). In de avond kwam Ingrid (hb) ons helpen met het voorbereiden van de kip. Ze maakte het op haar Surinaamse manier. Ook heeft ze geholpen met de boontjes en heeft ze een papaja shake voor ons gemaakt. De shake en het eten was heerlijk!

Vrijdag 7 maart was mijn eerste stage dag. We moesten om acht uur aanwezig zijn. Iets voor acht kwamen wij aan, er was op dat moment nog niemand. Gelukkig hebben wij een sleutel gekregen om binnen te komen. We besloten om met z’n alle buiten aan de picknick tafel te gaan zitten. Daar hebben we van 8 tot 1 aan onze plan van aanpak gewerkt. Na onze stage dag zijn we boodschappen gaan doen bij de Chinees en bij Choi (een soort Albert heijn). In de avond hebben Yvonne en ik gesport. We hebben ons kapot gezweet maar het was heerlijk. Na het uurtje sporten had ik behoefte aan een lekkere koude douche. Net toen ik onder de douche wilden stappen viel het licht uit. Dit was zo erg nog niet dus ik besloot in het donker te douche. Totdat ik erachter kwam dat de douche alleen nog maar bestond uit een pisstraaltje. Heb ik weer!!

Op zaterdag 8 maart gingen we onze fietsen ophalen bij Chrystabelle en Rachel. We zijn toen opgelicht door de taxi. Ingrid (hb) is hier ook achteraan gegaan voor ons. Uiteindelijk bleek dat de hele taxi rit niet genoteerd stond in het systeem waardoor ze eigenlijk niet konden zien of de rit daadwerkelijk had plaatsgevonden. We hebben dus 20 srd teveel betaald. Nadat we onze fietsen hadden opgehaald zijn we naar Huize Saron gegaan, hier verblijven de andere acht studenten van Hogeschool Windesheim. De plek waar zij woonden was totaal anders. Het was heel basic zonder extra dingen. Wat dat betreft hebben wij dan best geluk met ons huisje met zwembad. Nadat we negen kilometer terug hadden gefietst naar ons huisje was ik moe en had ik honger. We hebben samen geluncht en daarna heb ik met papa en Carol geskyped. ’S Avond hebben we overheerlijke spaghetti gegeten, gemaakt door Ingrid. Het was droog maar lekker, dit kwam omdat ik maar één of misschien twee eetlepels saus had en een bord vol pasta haha. Verder ben je een goede chefkok hoor Ingrid!
’S Nachts gingen we stappen bij Zsa Zsa Zsus. We moesten eerst een taxi zien te regelen. Alize belde op en vroeg om de prijs. Het was 26 srd, ik ging hier niet mee akkoord. We waren al opgelicht en ik liet dit daarom niet nog een keer gebeuren. Ik dacht dat ik dat wel even kon regelen. Niet dus.. Het kwam er op neer dat ik of mee ging, of hij hing op omdat ik de lijn bezet hield. Goed geprobeerd maar de poging tot onderhandelen was mislukt. Een tweede probleem was: WAT TREK IK AAN?! In mijn huisje wilde iedereen een lange broek aan trekken.. kom ik aan zetten met mijn jurkje hahaha. Uiteindelijk hebben we met z’n alle een korte broek aangetrokken. Eenmaal bij Zsa Zsa Zsu aangekomen vond ik het best spannend om naar binnen te gaan. Ik wist totaal niet wat mij te wachten stond. Toen we eenmaal binnen kwam waren er hooguit 10 mensen.. FAIL! Gelukkig werd het steeds drukker en zagen we ook de meiden en jongens van Huize Saron. Veerle en ik besloten om naar het midden van de “dansvloer” te gaan, in de hoop dat de anderen zouden volgen.. dit gebeurde eerst niet maar zoals het spreekwoord luidt “als er één schaap over de dam is volgen er meer”. Uiteindelijk stonden we met zijn alle op de dansvloer. Perfect night, perfect music & perfect people. Het was een topavondje!

Zondag 9 maart alweer een lazy day. De ochtend begon met het alarm. Ik sliep nog half maar mijn eerste reactie was: klamboe omhoog en naar de woonkamer rennen. Voordat ik in de woonkamer kom moet ik eerst door pandakreeftjes (Yvonne’s) kamer. Ze heet pandakreeftje omdat ze zonnebrand op haar neus had gedaan en dit over haar wangen had uitgesmeerd. Nu is haar hele hoofd dus rood met twee witte wangetjes. Sorry Yvonne, ik kon het niet laten om het niet op te schrijven. Anyway, ik rende dus, half slapend, door Yvonne’s kamer toen plotseling het alarm weer uit ging. Ik draaide me om en ben zo mijn bed weer in te gaan, “like nothing happend”, met de hoop dat Yvonne me niet had gezien. Natuurlijk had ze het wel gezien en hadden we die dag een leuk verhaal om te vertellen.

Maandag 10 maart hebben we in de ochtend aan onze stage opdracht gewerkt. Verder hebben we die dag boodschappen gedaan en broodje hamburger/groenteburger gegeten. Natuurlijk wel home made op the irish way. In de avond hebben wij 1 ½ uur gesport. Onze warming up bestond uit rondjes rennen door de woonkamer, daarna hebben we onze buik, arm, rug en beenspieren getraind. Per onderdeel +/- vier oefeningen. Wie had dat ooit gedacht! Na onze oefeningen hebben we een cooldown gedaan hebben we vervolgens beide een koude douche genomen. Onze cooldown ging na de douche verder met het terugkijken van GTST, dit mogen wij natuurlijk niet missen!

Dinsdag 11 maart begon het echte leventje. Dit was het moment van de waarheid, onze echte officiële week van stage begon. Wat ik al eerder heb aangegeven is dat onze werktijden van 8 tot 1 zijn. Ik begrijp nu waarom dit zo is.. Vanaf 1 uur is het bijna niet uit te houden op stage. Het is dan te warm om door te werken. Na stage hebben we niet zoveel gedaan. We hebben de tripjes besproken en ik heb contact opgenomen met de bootman Soetimin. Aankomende zaterdag hebben we ons eerstje tripje voor maar 55 srd p.p. inclusief eten.
We gaan dolfijnen spotten, aan land bij Braamspunt, naar Frederiksdorp of fort new Amsterdam, naar verschillende plantages en aan het eind een mooie sunset. Bij één van de plekken zullen we stoppen om Indonesisch te eten. Ik kan niet wachten!

Vandaag hebben we op stage weer aan onze plan van aanpak gewerkt, het begint echt ergens op te lijken. De samenwerking met Ingrid verloopt gelukkig ook goed. We sluiten goed op elkaar aan. Na stage zijn we naar de Chinees gefiets om een tshirt en poeder te halen voor het Holi Pagha feest wat aankomende maandag is. Ik heb er ontzettend veel zin!! In de middag heb ik heerlijk in het zonnetje geleden.. met alweer als eindresultaat: een knal rood achter lichaam. Ik hoop toch echt dat ik nu ook bruin ga worden. Al moet ik zeggen dat ik van voren wel aardig bruin ben.. It's a miracle!

Liefs vanuit Suriname